Hoe ziet jouw communicatie filter er uit?
En heb je het verschil ontdekt toen je een miscommunicatie had en toen je effectief communiceerde? (Zie voorgaande artikel) Heb je ontdekt hoe je houding was, je stem en de woorden die je gebruikt hebt?
Dit is maar het topje van de ijsberg. Want bij een ijsberg zie je alleen het topje en niet wat onder het water ligt. Zo precies werkt dat met communicatie. De woorden, je houding en je stem komen pas veel later aan te pas. Communicatie begint met een waarneming, ‘de prikkel’. Je neemt iets waar in de buitenwereld en deze waarneming wordt in onze brein vertaald, door onbewuste processen gehaald om een interne voorstelling te maken en veel later pas uitgedrukt in woorden. Deze onbewuste processen worden in NLP land filters genoemd. Er zijn drie soorten filters, weglating, vervorming en generalisatie. Vandaag wil ik nader ingaan op de filter weglating.
Per seconde krijgen wij als mensen miljoenen prikkels te verwerken. Waarschijnlijk denk je miljoenen? Ja dat klopt miljoenen prikkels per seconde. Heb je bijvoorbeeld eens stilgestaan wat je allemaal wel ziet, hoort, voelt, ruikt en of proeft? Op dit moment terwijl je nu dit artikel aan het lezen bent, ben je dan bewust hoe je hart klopt, hoe je bloed door je aderen stroomt, hoe je ademt, hoe je wellicht je mobiel vast hebt, de temperatuur in de ruimte, de kleuren om je heen, geluiden in de ruimte waar je je bevindt en of evt geuren in je omgeving? En zo kan ik nog wel even doorgaan. Ontzettend veel informatie, prikkels dus. Stel je voor dat je daar wel bewust van was, al die miljoenen prikkels. Hoe zou je dan weten wat wel of niet belangrijk is. Gelukkig is ons brein zo slim dat het alleen die informatie verwerkt wat belangrijk is. De rest laat het weg of wordt weggefilterd.
Ieder mens heeft zijn eigen unieke filter; wat betekent dat ieder mens een ander respons heeft op een prikkel. Het is een subjectieve waarneming. Ik licht het verder toe. Als ik je vraag aan een appel te denken, waar denk jij dan aan? Ik denk bijvoorbeeld aan een groene appel, want dat vind ik lekker. En vakantie? Waar denk jij dan aan? Ik denk aan mijn laatste vakantie. En jij? Zo heeft dus een ieder zijn eigen respons en ons respons is een resultaat van onze filters.
De primaire functie van ons brein is: ons in leven houden. En daarom is het constant op zoek of er gevaar dreigt of niet. Dit is een van de primaire behoeften, de veiligheid, vervolgens kijkt het naar de andere behoeften: voedsel, onderdak, kleding, enz. In de loop der jaren en op basis van onze eigen unieke ervaringen zijn onze filters ingesteld. We filteren de informatie op basis van ons begrip van tijd, ons taalvermogen, onze herinneringen, beslissingen, waarden, overtuigingen en attitudes en nog een paar andere filters.
Omdat ieder mens zijn eigen unieke filter heeft en dus zijn eigen respons; is het belangrijk om bewust te worden van onze subjectiviteit en om te leren hoe je kan communiceren met de filters van de ander. Waarschijnlijk snap je nu waarom er ruis kan ontstaan in communicatie, want jouw werkelijkheid is anders dan die van de ander.
Ga eens een keer een spel doen waar je een voorwerp noemt en dan vraag je het eerste wat in de ander opkomt. Als er meerdere mensen meedoen, zal je zien dat waarschijnlijk een ieder iets anders noemt. Een heel goed voorbeeld is een eeneiige tweeling, twee identieke mensen die toch totaal anders zijn. Is bijzonder toch?
Ik hoop dat dit weer waardevol was.
Tot de volgende keer! Liefs Risma
