Interview met catwalk model Reem Saado

In dit interview kun je kennis maken met catwalk model Reem Saado (24). Zij kwam als puber  vanuit Syrië naar Nederland. Helemaal alleen. Zij had een doel voor ogen: haar opleiding afronden en haar droom volgen om internationale catwalk model te worden. Reem: ” Toen ik net in Nederland kwam was mijn zelfvertrouwen nul komma nul. Ik voelde mij vaak eenzaam en bang. Maar ik heb geleerd om in mezelf te geloven.Ben jij benieuwd naar het verhaal van deze Oosterse beauty? En wat zij allemaal heeft meegemaakt? Ontdek haar levensverhaal!

Hoe was je jeugd?
“Ik ben geboren in Al-Hasakey, een stad vlak bij de grens van Irak en Turkije (Oost Syrie). Afgezien van de oorlog heb ik eigenlijk een fantastische  jeugd gehad.  De opvoeding thuis was vrij. Op school deed ik het heel goed. Mijn rapportcijfers waren altijd hoog.  Door de oorlog kon ik mijn school niet afronden. Dat was voor mij heel frustrerend. De ene keer kon ik wel naar school en de andere keer niet omdat het te gevaarlijk was. Op een gegeven moment dacht ik: ik trek dit niet langer. Het was tijd om naar mijn toekomst te kijken. Ik ben mij gaan inlezen wat je moet doen en moet regelen om naar het buitenland te gaan. Ook heb ik verschillende mensen gesproken die waren geëmigreerd. Uiteindelijk voelde ik van: ik ben er klaar voor. Ik ga de stap nemen om naar Nederland te komen.

In oktober 2014, ik was toen 17 jaar, kwam ik dus als vluchteling naar Nederland. Omdat ik helemaal alleen kwam, was er niemand op wie kon terugvallen. Ik moest mijn ouders achterlaten. In Nederland moest ik heel veel zaken in mijn eentje regelen. En daarnaast ook wennen aan een ander leven, een andere taal en een andere cultuur.

Omdat ik minderjarig was, mochten mijn ouders en mijn broertje na mij komen. Ik voel mij gezegend om mijn gezin in Nederland te hebben.  Door de oorlog zijn veel van mijn familieleden en vrienden uit Syrië vertrokken. Naar andere landen met betere toekomstperspectieven. Mijn tante ging naar Libanon en de familie van mijn oom is naar Zweden vertrokken. Op dit moment wonen alleen mijn zus en tante nog in Syrië.”

Je vertelt dat je een vrije opvoeding hebt gehad. Kun je daar iets meer over vertellen?
“Ik kom uit een gezin met drie kinderen. Ik ben de middelste, heb een broertje en twee zussen. Een heel doorsnee gezin. Mijn ouders werkten hard en alles was bespreekbaar. Uiteraard waren er wel regels, maar niet beklemmend. Veel mensen denken dat ons cultuur streng is, maar dat valt echt mee. Wij waren modern. Ik mocht gewoon naar familie feestjes gaan en omgaan met vrienden. Mijn moeder sprak mij rustig en kalm toe wat wel en wat niet mocht. Van huis uit ben ik  christelijk orthodox opgevoed en ik ging regelmatig naar de kerk. Die stond vlak bij mijn huis.”

Hoe religieus ben jij?
“Ik geloof heel sterk in de kracht van gebed. Bidden is mijn fundament. Als ik God om iets vraag, dan geloof ik ook heel sterk dat Hij mij leidt. Wat je in je leven zaait, zul je oogsten. Als je goed bent voor de ander, dan krijg je ook goede dingen terug. Daar geloof ik heel sterk in.”

Wat waren jou dromen toen je nog een meisje was?
“Ik wilde altijd model worden. Als klein meisje liep ik vaak met de hakken en jurken van mijn moeder. Dan ging ik voor de spiegel staan en poseerbewegingen doen. Dat gevoel voor fashion heeft altijd in mij gezeten. Daar ben ik mee geboren en laat mij gewoon nooit los.

De oorlog in Syrië begon eigenlijk op het moment dat ik bezig was om een carrière op te bouwen. Maar goed, ik geloof dat je nooit je dromen moet opgeven. Wat er ook gebeurt. Ik ben dankbaar dat ik in Nederland de kans krijg om verder door te groeien.”

Hoe was het om in Nederland te komen?
“Dat was wel wennen. Nederland is een ander land. Maar omdat ik liberaal ben opgevoed, kon ik me wel snel aarden in de Nederlandse cultuur want die is ook vrij. Vanuit mijn opvoeding kreeg ik mee dat je alle mensen moet respecteren en accepteren. Live and let live.

Het moeilijke was dat ik in het begin alles zelf moest ontdekken. Ik was 17 en had geen ouders die mij konden helpen. Ik moest alles zelf doen. Zelf opnieuw het wiel uitvinden. In het begin verbleef ik in een AZC (asielzoekerscentrum). In de eerste maand ging ik vaak huilen, omdat ik mijn ouders miste. Op een gegeven moment dacht ik: ik moet stoppen met zielig doen. Het was tijd om aan mezelf te werken. En dat is niet voor niets geweest, want kijk… ik ben nu al zes jaar hier en doe het redelijk goed! De beginperiode was uitdagend. Maar ik ben dankbaar dat ik deze fase heb meegemaakt. Want hierdoor ben ik sterker geworden en heb ik geleerd om zelfstandig te zijn.”

Wat voor werk heb je in Nederland gedaan?
“Ik heb verschillende baantjes gehad. Van inpakwerk, schoonmaak tot aan verkoopmedewerkster. Mijn eerste stageplek was bij Besma, een stichting in Amsterdam. Binnen Besma helpen wij meisjes en vrouwen die moeite hebben om in de maatschappij mee te draaien. Bijvoorbeeld door een moeilijke jeugd of huisproblemen. Ik hielp de dames met onder andere het schrijven van brieven naar instanties en bemiddelen. Besma is Arabisch voor glimlach. Na mijn stage bleef ik daar werken als vrijwilliger. Ik ben begeleid door Fatima Baba. Een fantastische vrouw die mij heel veel dingen heeft geleerd. Zij heeft altijd een luisterend oor. Ik kwam een keer naar haar toe en zei: ‘Ik wil stoppen met studeren, want ik zie het niet meer zitten.’ Ze zei: ‘Probeer het gewoon af te maken.’ Ik heb veel goede gesprekken met Fatima gehad. Zij heeft een geweldige positieve energie die mij altijd weet te raken. Vooral op momenten wanneer ik wil opgeven.”

Wat doe je nu qua studie of werk?
“Ik studeer nu Sociaal maatschappelijk dienstverlening aan het HBO- eerste jaar. Door corona heb ik even een pauze ingelast. Online lessen bevallen mij niet. Zo afstandelijk en zo onpersoonlijk. Ik vind klassikaal lesgeven veel prettiger. Dat is veel leuker en interactiever. Ik zei tegen mijn mentor: ik kan de online lessen niet meer  opbrengen.  Ik wil gewoon mijn studie weer oppakken wanneer de scholen weer opengaan.  Gelukkig was hij begripvol. Als alles meezit, ga ik in september weer terug naar school. In de tussentijd houd ik mij bezig met een cursus Engels. Mijn ambitie is om internationaal te gaan. En hierbij is beheersing van de Engelse taal superbelangrijk.

Daarnaast krijg ik af en toe een oproep van visagistes en make up artiesten om mee te doen met een photoshoot. Door corona is dat nu op een lager pitje. Met de versoepelingen hoop ik dat dit weer snel gaat aantrekken.”

Je deed vorig jaar mee met de miss verkiezingen waarbij je bent uitgeroepen tot  Super Model Universe Netherlands 2020. Kun je daar iets meer over vertellen.
“Meedoen aan een miss verkiezing is iets waar ik lang van had gedroomd. Op een gegeven moment kreeg ik de kans om mij in te schrijven voor deze verkiezing. Ik dacht: waarom niet? Mijn moeder en zussen reageerden heel enthousiast. Die zeiden: ‘dit is je kans. Doe het!’

Op de eerste casting dag was ik ontzettend nerveus. Er schoten allerlei gedachten door mij heen: wat moet ik zeggen, hoe moet ik het zeggen. Gaan ze wel of niet op mijn accent letten?  Op een gegeven moment raapte ik alle moed bij elkaar. Ik zei tegen mezelf: Reem, geef alles wat je hebt. Stop met nadenken. Wees jezelf. Als ze over jouw manier van praten vallen, dan is het hun probleem en niet de mijne. Uiteindelijk viel het allemaal wel mee. Bij de eerste ronde moest ik vragen beantwoorden en dat ging mij vrij goed af. Bij de tweede ronde moesten de deelnemers allerlei opdrachten uitvoeren. Dat was niet altijd even gemakkelijk omdat je door corona alles op afstand moest doen. Maar ik heb er veel van geleerd. En daarnaast was het ook leuk!

Voor de wedstrijd was mijn instelling: ik ben hier niet voor niets. Natuurlijk ging ik voor de titel. Maar ook al zou ik niets winnen, ik weet dat alles met een reden gebeurt.  Toen ik gewonnen had, barstte ik in tranen uit. Een intens gevoel van vreugde en ontroering. Het was voor mij een bevestiging dat alles goed komt, als je maar in jezelf gelooft. ”  

Waar ben jij goed in?
“Ik kan me goed inleven in andere mensen. Ik respecteer iedereen voor wie hij of zij is. Dit heb ik van huis uit mee gekregen. En ten tweede: geloven in mezelf. Toen ik net in Nederland kwam had ik nul komma nul zelfvertrouwen. Ik voelde mij vaak eenzaam en bang. Ik heb geleerd om in mezelf te geloven.”


Waar wil je beter in worden?
“Van nature ben ik echt een helper. Het gevaar is dat je soms aan jezelf voorbij gaat omdat je te veel rekening houdt met de ander. Ik wil leren om lief voor mezelf te zijn.  Het is goed om anderen te helpen. Alleen mag dit nooit ten koste gaan van jezelf en je eigen gezondheid.” 

Wat zijn je toekomstplannen?
“Ik wil doorgroeien in modellenwerk. Ik zou het geweldig vinden om met gevestigde namen samen te werken. Chanel, Dolce Gabbana, Elie Saab. Ik houd van die entourage en wil mij daar graag mee  verbinden.

Daarnaast wil ik mensen leren hoe ze hun motivatie kunnen opbouwen. Ik merk dat veel dames van mijn leeftijd een negatief zelfbeeld hebben. Dat heb ik ook gehad, dus ik weet waar ik over praat. Ik wil mensen leren hoe ze het beste uit zichzelf kunnen halen. Hoe zij meer zelfvertrouwen kunnen bouwen. Wie weet ga ik hier een stichting voor oprichten. De tijd zal het leren.”

Waar ben je dankbaar voor?
“Voor zo veel dingen. Ik ben dankbaar voor wie ik ben, voor mijn dierbaren en dat ik mijn ouders nog heb. Ik zie dit niet als vanzelfsprekends. Bovendien ben ik dankbaar voor al mijn levenservaringen tot nu toe. Dat ik op jonge leeftijd heb geleerd om zelfredzaam te zijn. Dat is niet voor een ieder gegeven. Stel dat ik al deze uitdagingen pas op latere leeftijd zou meemaken…hoe zou mijn leven er dan uitzien? Nee, ik voel me gezegend dat ik als puber heb geleerd om met uitdagingen om te gaan.  Nederland is voor mij een  nieuw hoofdstuk in mijn leven waar ik nog meer mooie herinneringen wil maken.”

Wat inspireert jou het meeste?
“Mijn geloof, mode en ook mijn moeder. Zij is echt mijn rolmodel.”

Wat is je belangrijkste levensles geweest?
“Vluchten. Dat is mijn beste keuze geweest. Gemakkelijk was het niet, maar ik heb het gewoon gedaan. Toen ik 17 was. De meeste mensen van deze leeftijd wonen nog thuis en hebben een zorgeloos leven. Je gaat naar school, je maakt je huiswerk, er wordt voor je gezorgd…Bij mij was het niet zo eenvoudig. Ik had met mensen te maken die mij pijn deden. Maar ik kies er niet voor om terug te slaan. Het leven gaat door. Het heeft geen nut om wraakzuchtig te blijven. Het kost je energie en je levensvreugde. Als je van het moment geniet, heb je geen tijd om andere mensen te kwetsen. Ik blijf mezelf hoe mensen ook tegen mij doen.”

Hoe zou je jezelf willen omschrijven?
“Ik ben een gevoelsmens. Denk altijd eerst vanuit het hart. Ik voel eerst en ga dan pas naar mijn hoofd. Als iemand iets van mij nodig heeft, ga ik altijd eerst naar mijn hart. Ik zeg niet direct ja of nee. Ik wil eerst in mijn hart voelen of het klopt wat je zegt. En als dat goed voelt, dan ga ik nadenken hoe ik je kan helpen. “

Heb je een final thought?
“Blijf altijd dicht bij jezelf! Houd van jezelf en leef vanuit liefde!”

Connecten met Reem?
Instagram
Facebook



Deel dit artikel

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Door de site te blijven gebruiken, ga je akkoord met het gebruik van cookies. meer informatie

Deze site is standaard ingesteld op 'cookies toestaan", om je de beste mogelijke blader ervaring te geven. Als je deze site blijft gebruiken zonder je cookie instellingen te wijzigen, of als je klikt op "Accepteren" hieronder, dan geef je toestemming voor het gebruik van Cookies.

Sluiten